کد مطلب:254091 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:291
خیران خادم قراطیسی
وی، خادم امام رضا (ع) و از شیعیان مخلص و مؤمنان به ولایت اهل بیت (ع) بوده و در كتب رجال، او را جزء اصحاب مخصوص و صاحب سر حضرت رضا، جواد و هادی (ع) برشمرده اند.
از بعضی روایات برمی آید كه او وكیل حضرت جواد (ع) نیز بوده است؛ مانند روایتی كه حضرت در پایان آن به او فرموده اند:
«اعمل فی ذلك برأیك، فإن رأیك رأیی و من أطاعك أطاعنی [1] .
در آن مسئله مطابق نظر خودت عمل كن. پس همانا رأی تو رأی و نظر من است و كسی كه از تو پیروی كند از من پیروی نموده است». [2] .
از خیران روایات و مسائل فراوانی در موضوعات مختلف برجای مانده كه آنها را از حضرت جواد (ع) و هادی (ع) روایت كرده است. یكی از آن روایات نص بر امامت حضرت هادی (ع) می باشد و هنگامی بیان شده كه خیران در خدمت و ملازم آن حضرت بوده و امام جواد (ع) در بستر بیماری قرار داشتند و اندكی بیشتر از عمر شریفشان باقی نبود.
در آن هنگام، شخصی از جانب امام (ع) نزد خیران می آید و به او می گوید: مولایت به تو سلام می رساند و می فرماید: همانا من درمی گذرم و امر امامت به فرزندم علی واگذار می شود. امامت او بعد از من بر شما واجب است، همان گونه كه امامت من بر شما واجب بود بعد از پدرم تا به رسول خدا (ص) برسد.
آری، همان گونه كه بیان شد، خیران از اصحاب نزدیك امام جواد و هادی (ع) بوده و ارادت و اخلاصش به این خاندان قابل توصیف نیست.
نقل شده: زمانی خیران در راه سفر حج به مدینه رسید و در آن شهر توانست خدمت امام جواد (ع) مشرف شود. در آن هنگام حضرت (ع) بالای ایوان و دكه ای نشسته بودند و خیران با دیدن هیبت و جلال ایشان، چنان دهشت و دلهره ای احساس كرد كه متوجه پله های ایوان نشد تا اینكه حضرت (ع) اشاره نمود و او را متوجه ساخت. بعد از آنكه از پله ها بالا رفت و سلام نمود، دستان مبارك امام جواد (ع) را گرفت و پس از بوسیدن بر دیدگانش قرار داد و نشست و تا مدتی بی اختیار دستان حضرت را به جهت هیبت و دهشتی كه از ایشان در دل احساس كرده بود، نگاه داشت تا اینكه دلش آرام گرفت و دست امام (ع) را رها كرد. [3] .
از بعضی روایات برمی آید كه او وكیل حضرت جواد (ع) نیز بوده است؛ مانند روایتی كه حضرت در پایان آن به او فرموده اند:
«اعمل فی ذلك برأیك، فإن رأیك رأیی و من أطاعك أطاعنی [1] .
در آن مسئله مطابق نظر خودت عمل كن. پس همانا رأی تو رأی و نظر من است و كسی كه از تو پیروی كند از من پیروی نموده است». [2] .
از خیران روایات و مسائل فراوانی در موضوعات مختلف برجای مانده كه آنها را از حضرت جواد (ع) و هادی (ع) روایت كرده است. یكی از آن روایات نص بر امامت حضرت هادی (ع) می باشد و هنگامی بیان شده كه خیران در خدمت و ملازم آن حضرت بوده و امام جواد (ع) در بستر بیماری قرار داشتند و اندكی بیشتر از عمر شریفشان باقی نبود.
در آن هنگام، شخصی از جانب امام (ع) نزد خیران می آید و به او می گوید: مولایت به تو سلام می رساند و می فرماید: همانا من درمی گذرم و امر امامت به فرزندم علی واگذار می شود. امامت او بعد از من بر شما واجب است، همان گونه كه امامت من بر شما واجب بود بعد از پدرم تا به رسول خدا (ص) برسد.
آری، همان گونه كه بیان شد، خیران از اصحاب نزدیك امام جواد و هادی (ع) بوده و ارادت و اخلاصش به این خاندان قابل توصیف نیست.
نقل شده: زمانی خیران در راه سفر حج به مدینه رسید و در آن شهر توانست خدمت امام جواد (ع) مشرف شود. در آن هنگام حضرت (ع) بالای ایوان و دكه ای نشسته بودند و خیران با دیدن هیبت و جلال ایشان، چنان دهشت و دلهره ای احساس كرد كه متوجه پله های ایوان نشد تا اینكه حضرت (ع) اشاره نمود و او را متوجه ساخت. بعد از آنكه از پله ها بالا رفت و سلام نمود، دستان مبارك امام جواد (ع) را گرفت و پس از بوسیدن بر دیدگانش قرار داد و نشست و تا مدتی بی اختیار دستان حضرت را به جهت هیبت و دهشتی كه از ایشان در دل احساس كرده بود، نگاه داشت تا اینكه دلش آرام گرفت و دست امام (ع) را رها كرد. [3] .
[1] رجال كشي، 508.
[2] اصول كافي، ج1، ص324.
[3] منتهي المقال، ص128؛ تنقيح المقال، ج1، ص405.